Terwijl de juridische strijd tussen Britney Spears en haar bewindvoerder voortwoedt, en de #FreeBritney beweging sterker wordt, is het duidelijk dat The New York Times/FX Networks geproduceerde documentaire, Britney Spears inlijsten is klaar om een waterscheiding stuk inhoud te worden.
De ruwe versie presentator, Matt Feury choeden met de Emmy-genomineerde redacteuren van Britney Spears inlijstenGeoff O'Brien en Pierre Takal, over de redactionele uitdagingen van het comprimeren van twintig jaar beeldmateriaal in iets meer dan een uur zendtijd.
De aflevering verkent verschillende thema's en uitdagingen rond documentaire, waaronder hun redactionele aanpak, het belang van audiomanipulatie bij het vertellen van documentaires, en de uitdagingen van het maken van een boeiend verhaal uit zoveel onbewerkt beeldmateriaal.
Luister naar het volledige interview ????
The Rough Cut is ook beschikbaar op:
Belangrijkste gesprekken
*De citaten hieronder zijn bewerkt voor de duidelijkheid en lengte.
Een verantwoordelijkheid hebben bij het bewerken
O'BRIEN: Sam [Stark, de regisseur-producer van de film] wilde de manier waarop mensen naar [Spears] keken herdefiniëren. En ik herinner me dat ze in het begin ook zei dat we nooit enig archiefmateriaal van haar als grap zouden gebruiken - ze zal nooit de clou van iets zijn, [we zullen] nooit een montage maken die doet wat iedereen met haar heeft gedaan, de goedkope shots nemen, of te gratuit zijn. We wisten dat het verschaffen van culturele context, sociale context en historische context zou helpen om het verhaal van wat er gebeurd was compleet te maken.
De uitdaging om 20 jaar beeldmateriaal in een film van een uur te monteren
O'BRIEN: Toen we net begonnen hadden we een enorm onderzoeksteam en een spreadsheet tijdlijn van alles in haar leven, en eventuele touchdown momenten. En het was pagina's en pagina's lang. We wisten dat we niet alles konden vertellen, maar we moesten er veel van laten zien... omdat we wisten dat we wilden laten zien hoe dingen na elkaar iemand beïnvloeden in de loop van de tijd. Onze eerste montage was drie uur lang.
Maar die drie uur durende cut, op hetzelfde moment, was een harde kijk. Het was niet makkelijk om naar te kijken. Want er was een tijd dat iedereen voelde dat ze alles konden zeggen wat ze wilden - en dat deden ze ook. Dus dat was zeker een moeilijk deel om uit te zoeken wat te knippen en wat te laten.
Over hun redactionele aanpak; reductief of additief?
O'BRIEN: Aanvankelijk wilde ik alles zien, omdat ik veel van het verhaal niet echt kende of vergeten was. Ik wilde alles neergooien en het van begin tot eind zien. En toen realiseerde ik me, "Ja, ik ben drie uur lang, en dit gaat nooit werken."
TAKAL: Het was eigenlijk een zeer interessante persoonlijke ervaring voor mij, omdat ik bij MTV aan die clipshows heb gewerkt en sommige van die beelden heb gebruikt die ik zag, en de betekenis ervan volledig heb veranderd en niet op een uitbuitende manier heb gebruikt, ik ben schuldig aan het deel uitmaken van de machine die de slechte dingen deed. En dat maakte het werken aan dit eigenlijk een prachtige persoonlijke ervaring - om het op een andere manier te gebruiken. Om het te herkaderen, denk ik.
Het organiseren en categoriseren van al dat beeldmateriaal
O'BRIEN: We hadden alle media in verschillende bakken gegooid. Maar dan begin je door deze bakken te kijken en je realiseert je dat zelfs sommige kleine gebeurtenissen een goede voorbode zijn van wat er later in haar leven gebeurt. Dus hoewel dit alles op een logische manier georganiseerd was, was het niet altijd logisch wat betreft de emotionele architectuur van het script. En dat was altijd een uitdaging om te zeggen: "Ik weet dat dit geen belangrijk deel van haar leven is, maar het helpt wel om te kaderen wat er komt."
TAKAL: Het is moeilijk om dingen te labelen en te markeren voor je er aan begint. Hoe organiseer je dingen als je het verhaal nog niet kent, en hoe het gaat lopen? Natuurlijk, als het script is, dan zijn dingen gebaseerd op scènes. Maar in dit geval heb je echt de vrijheid nodig om dingen zelf te ontdekken.
Het gebruik van akoestische behandelingen en plugins
TAKAL: Het is belangrijk om niet te manipuleren (interview audio), of zo weinig mogelijk te doen. Eén ding dat ik altijd aan de mixer communiceer is dat terwijl we niets manipuleren, je veel kunt doen met niveaus. Audio is 80% van belang. Als je archief of nieuws hebt dat verweven is in een interview, dan maak je het interview het luidst. En dan heb je de dingen die verweven zijn op ongeveer 75%, qua volume, zodat je echt de informatie volgt die je uit het interview moet halen. De andere dingen mogen nooit concurreren.
Het is een subtiele manier om een soort audiotapijt te creëren, waarbij niet alles 100% is, niet elk geluidje van het nieuws even belangrijk is als het interview. Maar je verandert het helemaal niet. Je verlaagt alleen het niveau.
???? De Rough Cut Podcast
De ruwe versie wordt gesponsord door MASV, de snelste manier om te verzenden en ontvangen enorme videobestanden. Verstuur ongecomprimeerde dailies, vergrendelde beelden, DCP's en meer met MASV. Meld je vandaag aan en ontvang 100 GB gratis bij uw volgende overdracht.
Luister naar eerdere afleveringen:
Moet u grote bestanden verzenden?
Maak een gratis MASV account aan om te beginnen